حمله مسیحیت به خداوند

در شبکه مسیحی مطرح شد؛

حمله مسیحیت به خداوند

برخی از کشیشان مسیحی به سبب نداشتن آگاهی کافی از تعریف مکر در اسلام، مکر خداوند را مانند مکر افراد بشر (در معنای متعارف) دانسته اند و این شبهه را مطرح می کنند که : «در قرآن می خوانیم خدا مکار است».

به گزارش سرویس دینی جام نیوز؛ یکی از اصول دین اسلام، عدالت خداوند است. اما برخی از کارشناسان و کشیشان مسیحی بدون توجه به این موضوع و به سبب نداشتن آگاهی کافی از تعریف مکر در اسلام، مکر خداوند را مانند مکر افراد بشر (در معنای متعارف) دانسته اند و این شبهه را مطرح می کنند که : «در قرآن می خوانیم خدا مکار است».
در همین زمینه، مجری یکی از شبکه های تبشیر مسیحیت، گفت : «یکی از اسامی خدای اسلام مکار است، مکر کننده است، کسی که فریب می دهد. چطور می شود درون خدایی که فریب می دهد نور باشد، این غیر ممکن است. این حیله ورزی، مکر و این دو رویی باید از بین برود.»
گفتنی است معنای لغوی "مکر" ترسیم و اجرای هرگونه نقشه گام به گام و پنهانی برای رسیدن به هدفی خاص است و چنانچه بکار گیری این شیوه با اهداف پلید و ظالمانه باشد به آن ( مکر سیئ ) یا مکر زشت گفته می شود. لذا واژه "مکر" به تنهایی در بردارنده مفاهیم زشت و نکوهیده نیست، چنان که در قرآن می خوانیم :
«اسْتِکْبَارًا فِی الْأَرْضِ وَ مَکْرَ السَّیِّئِ و َلَا یَحِیقُ الْمَکْرُ السَّیِّئُ إِلَّا بِأَهْلِهِ... » (سوره فاطر آیه 43 ) «برترى ‏جستنى در زمین و مکر زشت و فرود نیاید مکر زشت جز به اهلش».

 مشکل این کارشناس مسیحی آن است که مکر خداوند را از نوع مکر بشری دانسته است. انسان ها نوعاً (مکر سیئ) می کنند که در حقیقت نوعی ظلم است و مسلم است که خداوند از چنین مکری برئ است. اما مکری که در قرآن به خداوند نسبت داده می شود، عین عدالت است و چیزی جز جزای ستمکاران نیست.
مطابق آنچه که در آیات مربوطه می خوانیم، خداوند خود بهترین بکار گیرنده این نوع شیوه در برابر مکر ظالمین است و خداوند در برابر مکاران ظالم و ستمگر متقابلاً این شیوه را که متناسب با رفتار خود آنهاست بکار می گیرد :
«و َمَکَرُواْ وَ مَکَرَ اللّهُ وَ اللّهُ خَیْرُ الْمَاکِرِینَ» ( سوره آل عمران آیه 54 ) «و مکر کردند و مکر کرد خدا و خدا است بهترین مکر کنندگان».
همچنین به کار گیری این روش به صورت مخفیانه از ناحیه مکاران از دید خداوند پنهان نیست و مأمورین خداوند از ابتدای شکل گیری آن ( در ذهن ) تا انتها به ثبت و کتابت آن عمل مکارانه می پردازند :
«وَ إِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِّن بَعْدِ ضَرَّاء مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُم مَّکْرٌ فِی آیَاتِنَا قُلِ اللّهُ أَسْرَعُ مَکْرًا إِنَّ رُسُلَنَا یَکْتُبُونَ مَا تَمْکُرُونَ» ( سوره یونس آیه 21 )
«و هرگاه چشانیم مردم را رحمتى پس از سختى که بدانان رسیده ناگهان ایشان را است مکری در آیت هاى ما بگو مکر خدا سریع تر است همانا فرستادگان ما مى‏نویسند آنچه را مکر کنید».
شبهه دیگری در همین رابطه : چنانچه خداوند توانایی برخورد علنی و مستقیم و قهر آمیز با مکاران را دارد، توسل متقابل او به این شیوه (مکر) در برابر آنها چه توجیهی دارد ؟
پاسخ : شکی نیست که خدای قادر متعال بدون بکار گیری شیوه مکر نیز توانایی هرگونه برخورد علنی و قهر آمیز با مکاران بداندیش ستمگر را دارد. به این آیه توجه کنید :
أَفَأَمِنَ الَّذِینَ مَکَرُواْ السَّیِّئَاتِ أَن یَخْسِفَ اللّهُ بِهِمُ الأَرْضَ أَوْ یَأْتِیَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَیْثُ لاَ یَشْعُرُونَ ( سوره نحل آیه 45 )
«آیا کسانى که تدبیرهاى بد مى ‏اندیشند، ایمن شدند از اینکه خدا آنان را در زمین فرو ببرد یا از جایى که حدس نمى‏زنند عذاب بر ایشان بیاید؟».
در هر صورت بکارگیری شیوه های گوناگون ( همینطور زمان اجرای آن ) از ناحیه خداوند، بستگی به خواست خود او و نیز به انحاء گوناگون اعمال انسان ها دارد. چنانچه مطابق آیات متعدد، خداوند در موارد زیادی به انسان ها تا روز موعود ( روز جزا – روز قیامت ) مهلت می دهد و این نشانگر هیچ گونه ضعف یا تناقض در صفات خداوند نیست.
با توجه به مطالبی که تا کنون ذکر شد، به این نتیجه می رسیم که مکر خداوند (که فقط در حق بدکاران و فاسقان و مکاران خواهد بود) چیزی جز بازتاب مکر خود آنها نیست.